Nemčina-Polsčina slovník »

hieb znamená v Polsčina

NemčinaPolsčina
der Hieb [des Hieb(e)s; die Hiebe] Interjection

buminterjection
odgłos uderzenia, upadku, wybuchu

der Hieb [des Hieb(e)s; die Hiebe] Substantiv

karynoun
koń maści czarnej

nacięcie(technologia, technika, techniczny) rowek, wgłębienie na pilniku
noun

abhauen [hieb ab/haute ab; ist abgehauen/abgehaut] Interjection

wypierdalaćinterjection
kategoryczne wezwanie do opuszczenia przez kogoś zajmowanego miejsca lub stanowiska

abhauen [hieb ab/haute ab; ist abgehauen/abgehaut] Verb

dać nogę(potocznie, potoczny) uciec, zwiać
verb

odpieprzyć(wulgarnie, wulgaryzm) zostawić kogoś w spokoju, odczepić się od kogoś
verb

odpierdalać(wulgarnie, wulgaryzm) zostawiać w spokoju
verb

odrąbaćverb

spływać(przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) (grubiański, grubiańsko) odchodzić, odczepiać się, zostawiać w spokoju
verb

startowaćverb
o statku latającym lub pilocie: rozpoczynać lot

wybić(sport, sportowy) odbić się
verb

Hieb | Schlag | Stoß Substantiv

uderzenie(przenośnie, przenośnia) gwałtowne nasilenie się jakiegoś zjawiska atmosferycznego (mrozu, wiatru itp.)
noun

uderzenie(rzeczownik odczasownikowy) od uderzyć
noun

uderzenienoun
zderzenie się jakichś przedmiotów lub zetknięcie czegoś upadającego z jakąś powierzchnią; także: odgłos takiego zderzenia

Hieb | Schlag | Stoß | Vorstoß Substantiv

uderzenie(wojskowość, wojskowy) gwałtowny atak wojsk na armię nieprzyjaciela
noun

die Hiebwaffe [der Hiebwaffe; die Hiebwaffen] Substantiv

broń siecznanoun

abrücken | wegschieben Verb

odsuwaćverb
sunąc czym, oddalać to na niewielką odległość

die Abschiebehaft [der Abschiebehaft] Substantiv

detencja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przymusowe umieszczenie w zamkniętym ośrodku pod nadzorem, np. w szpitalu psychiatrycznym, ośrodku dla uchodźców
noun

abschieben [schob ab; hat abgeschoben] Verb

wygnać z krajuverb

wynieść sięverb

zrzucać winęverb

die Akzentverschiebung [der Akzentverschiebung; die Akzentverschiebungen] Substantiv

transakcentacja(językoznawstwo, językoznawczy) sztuczne przeniesienie akcentu w wyrazie, np. w celu uzyskania rytmu piosenki lub wiersza;
noun

aufs Abstellgleis schieben Verb

odstawić na boczny torverb
pozbawić dotychczasowego znaczenia, wpływu, uczynić mało ważnym

pójść w odstawkę(potocznie, potoczny) zostać odrzuconym, pominiętym lub odsuniętym od jakiejś działalności (funkcji), tracąc swoją dotychczasową pozycję lub znaczenie
verb

aufschieben [schob auf; hat aufgeschoben] Verb

otworzyć przesuwającverb

przesunąćverb

aufschieben | verschieben Verb

odkładaćverb
przenosić na późniejszy termin

aufziehen | zurückschieben Verb

odsuwaćverb
sunąc, przemieszczać coś, co stanowi przeszkodę

Bettpfanne | Bettschüssel | Schieber | Stechbecken | Steckbecken | Pfanne Substantiv

basen(medycyna, medyczny) płaskie naczynie najczęściej z uchwytem umożliwiająca osobom obłożnie chorym wypróżnianie się w pozycji leżącej lub półleżącej bez opuszczania łóżka;
noun

Boxhieb Verb

paczkowaćverb
umieszczać coś w paczkach lub w pudełkach

einschieben [schob ein; hat eingeschoben] Verb

wtrącaćverb
dodawać słowo, uzupełniać wypowiedź, przerywając jednocześnie jej tok

hineinschieben | hineinstecken | schieben | stecken Verb

wsuwaćverb
sunąć czymś, umieszczać to gdzieś

der Messschieber [des Messschiebers; die Messschieber] Substantiv

suwmiarka(metrologia, metrologiczny) przyrząd do pomiaru drobnych długości;
noun

der Peitschenhieb [des Peitschenhieb(e)s; die Peitschenhiebe] Substantiv

uderzenie batanoun

uderzenie batemnoun

Peitschenhiebe Substantiv

batynoun
kara cielesna wykonywana za pomocą bata

der Rechenschieber [des Rechenschiebers; die Rechenschieber] Substantiv

suwak logarytmicznynoun
przyrząd do mnemotechnicznego obliczania wartości logarytmów i szybkiego otrzymywania przybliżonych wyników różnych działań arytmetycznych;

die Rotverschiebung [der Rotverschiebung; die Rotverschiebungen] Substantiv

przesunięcie ku czerwieni(fizyka, fizyczny) (astronomia, astronomiczny) przesunięcie widma promieniowania elektromagnetycznego emitowanego przez ciało niebieskie w stronę większych długości fal na skutek efektu Dopplera, oddziaływania pola grawitacyjnego lub rozszerzania się wszechświata;
noun

das Schiebedach [des Schiebedach(e)s; die Schiebedächer] Substantiv

szyberdach(motoryzacja) rodzaj okna zainstalowanego w dachu samochodu;
noun

das schieben Verb

pchaćverb
przesuwać coś przed sobą napierając z tyłu

12