gott znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| der Gott [des Gott(e)s; die Götter] Substantiv | Bóg(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) bóg w religii monoteistycznej; |
| Saturn (Gott der Aussaat) Substantiv | Saturn(astronomia, astronomiczny) seria amerykańskich rakiet nośnych; Saturn(astronomia, astronomiczny) szósta według oddalenia od Słońca i druga największa planeta Układu Słonecznego; Saturn(mitologia rzymska) bóg rolnictwa i zasiewów; |
| Gott der Vater Substantiv | Bóg Ojciec(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: pierwsza osoba Trójcy Świętej; |
| Gott kommt langsam, aber gewiss | Pan Bóg nierychliwy, ale sprawiedliwysprawiedliwość boska czasami jest powolna, ale jest zapewniona |
| Gott lästern Verb | bluźnićverb |
| Gott macht Kinder, er wird sie gewiss auch ernähren | dał Bóg dziecko, da i na dzieckonie trzeba się martwić o środki na utrzymanie i wychowanie dzieci |
| Gott sei Dank Interjection | dzięki Boguinterjection |
| Gott | Götter Substantiv | bóg(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) według wierzeń politeistycznych: istota potężniejsza od człowieka, mająca wpływ na jego los, zwykle także pogodę, zjawiska wywoływane przez Ziemię (wulkany, trzęsienia ziemi itp.); |
| Gottesanbeterin | Fangschrecke Substantiv | modliszka(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Mantodea, drapieżny owad z rzędu Mantodea, przypominający osobę ze złożonymi rękoma do modlitwy; |
| Gottesdienst | Andacht Substantiv | nabożeństwo(kościelny) obrzęd religijny, niekiedy znacznie rozbudowany, odbywający się najczęściej w świątyni; |
| die Gottesfurcht [der Gottesfurcht; —] Substantiv | bogobojność(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest bogobojne; cecha tych, którzy są bogobojni |
| die Gottesgebärerin Substantiv | Bogarodzica(staropolski) (peryfrastyczny) Maria z Nazaretu; Bogurodzica(staropolski) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (peryfrastyczny) Maria z Nazaretu; Boża Rodzicielka(teologia, teologiczny) (peryfrastyczny) Maria z Nazaretu; |
| das Tausendgüldenkraut [des Tausendgüldenkraut(e)s; —] (Pflanzengattung) (auch: Tausendguldenkraut, Bitterkraut, Fieberkraut, Gottesgnadenkraut, Laurinkraut oder Sanktorinkraut) Substantiv | centurianoun |
| das Gotteshaus [des Gotteshauses; die Gotteshäuser] Substantiv | przybyteknoun |
| Gotteslästerung | Schmähung Substantiv | bluźnierstwonoun |
| Gottesmutter | Gottesgebärerin Substantiv | Bogarodzicielka(teologia, teologiczny) (peryfrastyczny) Maria z Nazaretu; |
| Gottesmutter | Muttergottes Substantiv | Matka Boska(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (peryfrastyczny) Maria z Nazaretu |
| Gottesmutter | Muttergottes | Gottesgebärerin Substantiv | Matka Boża(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (peryfrastyczny) Maria z Nazaretu; |
| das Gottesurteil [des Gottesurteils; die Gottesurteile] Substantiv | ordalia(historia, historyczny, historycznie) Sąd Boży; |
| Gottfried Substantiv | Bogumir(rzadki, rzadko używany) imię męskie Godfrydnoun |
| die Gottheit [der Gottheit; die Gottheiten] Substantiv | bóstwo(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (mitologia, mitologiczny) nadludzka istota z wierzeń lub mitów |
| Gottlieb Substantiv | Bogumiłnoun |
| gottlob Phrase | chwała Boguphrase |
| gottlos [gottloser; am gottlosesten] Adjektiv | bezbożny(pejoratywnie, pejoratywny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) negujący istnienie boga/Boga bezbożny(pejoratywnie, pejoratywny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) niemiły Bogu, sprzeczny z przykazaniami Boga |
| die Abgottschlange [der Abgottschlange; die Abgottschlangen] Phrase | boa dusicielphrase |
| bigott [bigotter; am bigottesten] Adjektiv | bigoteryjnyadjective |
| Anwalt Gottes Substantiv | adwokat Boga(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w Kościele katolickim: duchowny, który podczas procesu beatyfikacyjnego lub kanonizacyjnego ma za zadanie przedstawić cechy świadczące o tym, że dana osoba powinna być błogosławionym lub kanonizowanym |
| Atheist | Gottesleugner Substantiv | bezbożnik(przestarzałe, przestarzały) dziś (potocznie, potoczny) (lekceważąco, lekceważący) albo (obraźliwie) osoba negująca istnienie Boga |
| Atheist | Gottesleugner | Nichtgläubiger Substantiv | ateistanoun |
| die Bigotterie [der Bigotterie; die Bigotterien] Substantiv | bigoteria(książkowy) dewocja dewocjanoun |
| dein Wort in Gottes Ohr | |
| der Mensch denkt, Gott lenkt | człowiek strzela, Pan Bóg kule nosizamierzenia, plany nie zawsze udaje się zrealizować |
| das Fagott [des Fagott(e)s; die Fagotte] Substantiv | fagot(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) stroikowy, drewniany instrument dęty o niskiej skali; |
