gericht znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| das Hauptgericht [des Hauptgericht(e)s; die Hauptgerichte] Substantiv | drugie danie(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) w Polsce główne danie obiadowe, podawane po zupie |
| oberster Gerichtshof Substantiv | Sąd Najwyższy(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) naczelny sąd w państwie; |
| das Scherbengericht [des Scherbengerichts; —] Substantiv | ostracyzm(historia, historyczny, historycznie) w starożytnych Atenach rodzaj tajnego głosowania, podczas którego wolni obywatele typowali osoby podejrzane o dążenie do tyranii i zasługujące na wygnanie z miasta na 10 lat; ostracyzmnoun |
| Urteil | Gerichtsurteil Substantiv | wyrok(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) orzeczenie sądu rozstrzygające merytorycznie sprawę będącą przedmiotem postępowania sądowego; |
| Verfassungsgerichtshof Substantiv | Trybunał Konstytucyjny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) polski sąd, którego podstawowym zadaniem jest kontrolowanie zgodności z konstytucją ustaw oraz aktów prawnych niższej rangi niż ustawa; |
