geburt znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| die Geburt [der Geburt; die Geburten] Substantiv | genezanoun narodzinynoun szopka(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) model stajenki betlejemskiej, zwykle ze żłobkiem i figurkami urodzenie(rzeczownik odczasownikowy) od urodzić |
| Geburt | Entbindung Substantiv | poród(fizjologia, fizjologiczny) (ginekologia, ginekologiczny) zakończenie ciąży, wydanie dojrzałego płodu z organizmu matki; |
| Geburt | Weihnachten Substantiv | narodzenie(rzeczownik odczasownikowy) od narodzić |
| das Geburtsdatum [des Geburtsdatums; die Geburtsdaten] Phrase | data urodzeniaphrase |
| der Geburtshelfer [des Geburtshelfers; die Geburtshelfer] Substantiv | położnik(medycyna, medyczny) lekarz specjalista zajmujący się zdrowiem kobiety w okresie ciąży, porodu i połogu |
| die Geburtshilfe [der Geburtshilfe; —] Substantiv | akuszerstwonoun |
| Geburtshilfe | Obstetrik Substantiv | położnictwo(medycyna, medyczny) gałąź medycyny zajmująca się przebiegiem ciąży, porodu i połogu |
| Geburtshilfe | Wöchnerinnenstation Substantiv | akuszeria(dawniej, dawny) określenie położnictwa |
| Geburtsmal | Muttermal | Pigmentmal Substantiv | myszkanoun |
| der Geburtsort [des Geburtsort(e)s; die Geburtsorte/Geburtsörter] Phrase | miejsce urodzeniaphrase |
| der Geburtstag [des Geburtstag(e)s; die Geburtstage] Substantiv | urodzinynoun |
| die Geburtstagsfeier [der Geburtstagsfeier; die Geburtstagsfeiern] Phrase | przyjęcie urodzinowephrase |
| das Geburtstagskind [des Geburtstagskind(e)s; die Geburtstagskinder] Substantiv | solenizant(książkowy) osoba, która obchodzi swoje imieniny lub urodziny solenizantkanoun |
| Geburtstagstorte | |
| Geburtsurkunde | Geburtsschein Substantiv | akt urodzenianoun |
| alles Gute zum Geburtstag | |
| eine Fehlgeburt erleiden Verb | ronić(medycyna, medyczny) rodzić martwy płód |
| Erstgeburtsrecht Substantiv | primogenituranoun |
| die Fehlgeburt [der Fehlgeburt; die Fehlgeburten] Substantiv | poronienie(fizjologia, fizjologiczny) przedwczesne zakończenie ciąży wskutek wydalenia obumarłego zarodka lub płodu; |
| Fehlgeburt haben Verb | poronić(medycyna, medyczny) urodzić przedwcześnie martwy płód |
| die Frühgeburt [der Frühgeburt; die Frühgeburten] Substantiv | wcześniactwo(medycyna, medyczny) urodzenie dziecka między 22. a 37. tygodniem ciąży |
| Kindergeburtstag | |
| Mädchenname | Geburtsname Substantiv | nazwisko panieńskienoun |
| das Kolostrum [des Kolostrums; —] (Verwandte Form: Kolostralmilch) (milchartiges Sekret der weiblichen Brustdrüsen, das vor und noch einige Tage nach einer Geburt abgesondert wird) Substantiv | młodziwonoun siara(zoologia, zoologiczny) (fizjologia, fizjologiczny) wydzielina gruczołów mlekowych ssaków; |
