Nemčina-Polsčina slovník »

feier znamená v Polsčina

NemčinaPolsčina
die Feier [der Feier; die Feiern] Substantiv

celebranoun
uroczyste sprawowanie mszy lub nabożeństwa

celebracjanoun
praktykowanie czegość z namaszczeniem, uroczyście

ceremoniałnoun
uroczystość według określonych przepisów

obchodynoun
uroczyste świętowanie czegoś

Feier- Adjektiv

świątecznyadjective
przeznaczony na święto, używany w dni świąteczne (1.2), na uroczyste okazje

świątecznyadjective
przypadający w dzień będący świętem; wolny od pracy, szkoły

świątecznyadjective
uroczysty, podniosły

świątecznyadjective
związany ze świętami, najczęściej ze świętami Bożego Narodzenia i Wielkanocy

Feier | Fest | Feierlichkeit | Feiertag Substantiv

uroczystośćnoun
uroczyste obchodzenie jakiegoś święta, wydarzenia itp.

der Feierabend [des Feierabends; die Feierabende] Substantiv

fajrant(potocznie, potoczny) koniec dnia pracy lub przerwa w pracy
noun

der Feierabend [des Feierabends; die Feierabende] Phrase

zamknięciephrase

feierlich [feierlicher; am feierlichsten] Adjektiv

odświętny(przenośnie, przenośnia) odznaczający się czymś niecodziennym
adjective

feierlich [feierlicher; am feierlichsten] Adverb

uroczyścieadverb
w sposób odbiegający od zwyczajności czy codzienności

die Feierlichkeit [der Feierlichkeit; die Feierlichkeiten] Substantiv

podniosłośćnoun

świętowanienoun

feiern [feierte; hat gefeiert] Verb

celebrowaćverb
obchodzić uroczyście doniosłe wydarzenie, uroczyście coś świętować

celebrowaćverb
odprawiać nabożeństwo

celebrowaćverb
robić coś z przesadną powagą, z namaszczeniem

czcićverb
obchodzić jakieś święto

obchodzićverb
świętować, uczcić jakąś rocznicę, radosne wydarzenie, sukces

oblewaćverb
świętować jakieś wydarzenie alkoholem

święcićverb
traktować jako święto, obchodzić uroczyście

świętowaćverb
obchodzić coś uroczyście

feiern | spielen Verb

bawićverb
spędzać czas na rozrywkach

Feiernder Substantiv

birbant(przestarzałe, przestarzały) mężczyzna prowadzący hulaszczy tryb życia
noun

celebrans(kościelny) główny prezbiter sprawujący liturgię, celebrant;
noun

celebrant(dawniej, dawny) (żartobliwie) osoba obchodząca uroczystość
noun

celebrant(kościelny) główny prezbiter sprawujący liturgię, celebrans;
noun

der Feiertag [des Feiertag(e)s; die Feiertage] Substantiv

świętonoun
dzień lub więcej dni wyróżniający się od innych, poświęcony czemuś lub komuś, spędzany w inny, szczególny sposób niż zwykłe dni

Feiertag | Festtag Substantiv

święta(potocznie, potoczny) Boże Narodzenie lub Wielkanoc
noun

Abendmahlsfeier

celebracja Wieczerzy Pańskiej

gefeiert [gefeierter; am gefeiertsten] Adjektiv

cieszący się popularnościąadjective

beweglicher Feiertag Substantiv

święto ruchomenoun
święto, które co roku wypada w inny dzień

die Einzugsfeier Substantiv

parapetówka(potocznie, potoczny) impreza z okazji wprowadzenia się do nowego domu/mieszkania
noun

Entschuldigung | feierliche Abbitte Substantiv

przeprosinynoun
akt przeproszenia kogoś

die Geburtstagsfeier [der Geburtstagsfeier; die Geburtstagsfeiern] Phrase

przyjęcie urodzinowephrase

Hochzeitsfeier

uroczystość weselna

Maturafeier

bal maturalny

der Nationalfeiertag [des Nationalfeiertag(e)s; die Nationalfeiertage] Phrase

święto narodowephrase

Silvesterfeier | Silvesterparty Substantiv

sylwesternoun
zabawa lub bal urządzane tej nocy (1.1) na przywitanie Nowego Roku;

12