ehre znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| die Ehre [der Ehre; die Ehren] Substantiv | cześćnoun honornoun |
| ehren [ehrte; hat geehrt] Verb | honorowaćverb |
| ehren [ehrte; hat geehrt] Substantiv | zaszczytnoun |
| Ehren- Adjektiv | honorowyadjective honorowyadjective honorowyadjective |
| Ehren- | ehrenhaft | ehrenvoll Adjektiv | zaszczytnyadjective |
| ehrenamtlich Adjektiv | ochotniczyadjective |
| ehrenamtliche Tätigkeit Substantiv | społecznictwo(książkowy) udzielanie się społecznie, działalność społeczna |
| der Ehrendoktor [des Ehrendoktors; die Ehrendoktoren] Substantiv | doktor honoris causa(edukacja, edukacyjny) akademicki tytuł honorowy nadawany osobom szczególnie zasłużonym; |
| Ehrenmann | Gentleman Substantiv | dżentelmennoun |
| Ehrenmord Substantiv | zabójstwo honorowe(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) zabójstwo popełniane przez bliską osobę z rodziny ofiary motywowane chęcią „zmycia hańby”, spowodowanej uznawanym za rzekomo niewłaściwe zachowanie członka tejże rodziny; |
| der Ehrenpreis [des Ehrenpreises; die Ehrenpreis(e)] Substantiv | przetacznik(botanika, botaniczny) roślina z rodzaju (1.1) |
| Ehrensold | |
| das Ehrenwort [des Ehrenwort(e)s; die Ehrenworte] Substantiv | słowo honorunoun |
| die Ehrerbietung [der Ehrerbietung; die Ehrerbietungen] Substantiv | hołdnoun |
| abwehren [wehrte ab; hat abgewehrt] Substantiv | parada(sport, sportowy) w piłce nożnej, ręcznej i hokeju: obrona bramki gdy bramkarz rzuca się całym ciałem w bok w celu złapania lub odbicia piłki |
| abwehren | parieren Verb | odpieraćverb |
| begehrenswert [begehrenswerter; am begehrenswertesten] Adjektiv | wskazanyadjective |
| der Analverkehr [des Analverkehr(e)s] Phrase | stosunek analnyphrase |
| Anbeter | Verehrer Substantiv | czcicielnoun |
| aufgefüllt werden | wiederkehren Verb | odbudowywaćverb |
| aufzehren [zehrte auf; hat aufgezehrt] Verb | pochłaniaćverb wyczerpaćverb zużyćverb |
| aufzehrend Adjektiv | wyczerpującyadjective |
| auszehren | kaputtmachen Verb | wyniszczaćverb |
| Ballettlehrerin | |
| begehren [begehrte; hat begehrt] Verb | pożądaćverb pożądaćverb |
| Begehren [begehrte; hat begehrt] Substantiv | żądanienoun żądzanoun |
| begehren [begehrte; hat begehrt] Adjektiv | sercowyadjective |
| bekehren [bekehrte; hat bekehrt] Verb | nawracać(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) pobudzać wiarę przez przyjęcie nowej religii lub poprzez powrót do życia zgodnego z zasadami swojej wiary |
| belehren [belehrte; hat belehrt] Verb | pouczaćverb pouczyćverb |
| belehrend | lehrerhaft Adjektiv | pouczający(pejoratywnie, pejoratywny) chcący na siłę być wzorem |
