bescheidenheit znamená v Polsčina

Nemčina	Polsčina
die Bescheidenheit [der Bescheidenheit; —] Substantiv	skromnośćnoun cecha kogoś, kto nie wywyższa się i nie dba o rozgłos i uznanie innych
Bescheidenheit \| Demut Substantiv	pokoranoun świadomość własnych ograniczeń i słabości skłaniająca do niesprzeciwiania się życiowym koniecznościom

História vyhľadávania