bel znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| Bel Substantiv | bel(fizyka, fizyczny) bezwymiarowa jednostka wyrażająca porównanie dwu wielkości równe logarytmowi dziesiętnemu ich stosunku, zwykle stosowana do określania głośności, mocy akustycznej źródła dźwięku, stopnia wzmocnienia sygnału itp.; |
| beladen | verladen Verb | załadowywaćverb |
| der Belag [des Belag(e)s; die Beläge] Substantiv | okładzina(technologia, technika, techniczny) wierzchnia warstwa ściany lub innej powierzchni nakładana dla zabezpieczenia jej lub ozdoby |
| Belag | Oberfläche Substantiv | nawierzchnianoun |
| belagern [belagerte; hat belagert] Verb | oblegać(wojskowość, wojskowy) otaczać zbrojnie |
| die Belagerung [der Belagerung; die Belagerungen] Substantiv | oblężenie(wojskowość, wojskowy) otoczenie siłami zbrojnymi jakiejś twierdzy lub miasta w celu ich zdobycia |
| Belagerungsturm Substantiv | kampanila(architektura, architektoniczny) wysmukła wieża pełniąca funkcję dzwonnicy, stojąca obok kościoła; |
| Belaja Substantiv | Biełaja(geografia, geograficzny) rzeka w Rosji, w Baszkirii, lewy dopływ Kamy w dorzeczu Wołgi; |
| der Belang [des Belang(e)s; die Belange] Substantiv | doniosłość(rzeczownik odprzymiotnikowy) od: doniosły interesynoun istotnymnoun pod tym względemnoun sprawynoun znaczenianoun |
| belanglos [belangloser; am belanglosesten] Adjektiv | bzdurnyadjective |
| belassen [beließ; hat belassen] Verb | zostawićverb |
| belasten [belastete; hat belastet] Verb | przeważaćverb |
| belastend [belastender; am belastendsten] Adjektiv | obciążającyadjective |
| die Belastung [der Belastung; die Belastungen] Substantiv | obciążenie(przenośnie, przenośnia) okoliczność stanowiąca utrudnienie |
| Belastung | Last Substantiv | obciążenie(ekonomia, ekonomiczny) obarczenie kogoś kwotą do zapłaty |
| belauern [belauerte; hat belauert] Verb | śledzićverb |
| Belebei Substantiv | Belebej(geografia, geograficzny) (administracja) miasto rejonowe w Republice Baszkortostanu, w azjatyckiej części Rosji; |
| beleben [belebte; hat belebt] Verb | odżywaćverb ożywiaćverb ożywiaćverb |
| belebt [belebter; am belebtesten] Adjektiv | żywotnyadjective |
| wiederbeleben [belebte wieder; hat wiederbelebt] Verb | ożywiaćverb |
| der Beleg [des Beleg(e)s; die Belege] Substantiv | asygnatanoun |
| belegen [belegte; hat belegt] Verb | angażowaćverb nałożyćverb udokumentowaćverb udowodnićverb |
| belegen [belegte; hat belegt] Adjektiv | źródłowy(o dokumencie) oryginalny; stanowiący podstawę do dalszych badań |
| belegen | bezeugen Verb | dokumentowaćverb |
| die Belegschaft [der Belegschaft; die Belegschaften] Substantiv | sztab(wojskowość, wojskowy) organ dowodzący jednostką wojskową na różnych szczeblach; załoganoun |
| belehren [belehrte; hat belehrt] Verb | pouczaćverb pouczyćverb |
| belehrend | lehrerhaft Adjektiv | pouczający(pejoratywnie, pejoratywny) chcący na siłę być wzorem |
| beleidigen [beleidigte; hat beleidigt] Verb | pastwić sięverb |
