Nemčina | Maďarčina |
---|---|
dulden [duldete; hat geduldet] Verb [ˈdʊldn̩] | tűr◼◼◼ige elvisel◼◼◻igeNem bírja elviselni a vereségét. = Sie duldet ihre eigene Niederlage nicht. szenved◼◼◻ige kibír◼◻◻ige (el)tűrige (meg)tűrige (el)szenvedige |
Sie musste viel dulden. |