Maďarčina | Nemčina |
---|---|
ront [~ott, ~son, ~ana] ige | verschlimmern [verschlimmerte; hat verschlimmert]◼◼◼Verb |
rontás [~t, ~a] főnév | die Verpestung [der Verpestung; die Verpestungen]Substantiv |
(egy ember) hitelességét lerontja kifejezés | diskreditieren [diskreditierte; hat diskreditiert]Verb |
(neveletlen) poronty főnév | der Balg (oder das) [des Balg(e)s; die Bälger/Bälge]Substantiv |
a frontok találkozási vonala kifejezés meteor | die Frontlinie [der Frontlinie; die Frontlinien]Substantiv |
a fronton szerzett tapasztalat (1. és 2. világháború) kifejezés | das FronterlebnisSubstantiv |
a fronton tapasztalt események (1. és 2. világháború) kifejezés | das FronterlebnisSubstantiv |
a képzés nem rontotta el | |
akik úgy éltünk a fronton kifejezés | das Frontschwein [des Frontschwein(e)s; die Frontschweine]Substantiv |
belovagolt lovat elront | |
beront ige | stürzen [stürzte; hat/ist gestürzt] (auf mit Akkusativ)◼◼◼Verb eindringen [drang ein; ist eingedrungen] (in mit Akkusativ)◼◼◼Verb hereinstürmen [stürmte herein; ist hereingestürmt]◼◼◻Verb einfallen [fiel ein; ist eingefallen]◼◼◻Verb hereinbrechen [brach herein; ist hereingebrochen]Verb hereinfallen [fiel herein; ist hereingefallen]Verb |
berontás főnév | das Eindringen [des Eindringens; —]Substantiv |
beszéddel elront kifejezés közb | berufen [berief; hat berufen] (auf mit Akkusativ)Verb |
betatron [~t, ~ja, ~ok] főnév | das Betatron◼◼◼Substantiv die Elektronenschleuder [der Elektronenschleuder; die Elektronenschleudern]Substantiv |
boszorkánysággal megront (babona) kifejezés | anzaubern [zauberte an; hat angezaubert]Verb |
brontosaurus főnév | der Brontosaurus [des Brontosaurus; die Brontosaurier]◼◼◼Substantiv |
békaporonty főnév | das Fröschchen [des Fröschchens; die Fröschchen]Substantiv |
egységfront főnév | die Einheitsfront [der Einheitsfront; die Einheitsfronten]◼◼◼Substantiv |
elektron [~t, ~ja, ~ok] főnév | das Elektron [des Elektrons; die Elektronen]◼◼◼Substantiv |
elront ige | verderben [verdarb; hat/ist verdorben]◼◼◼Verb ruinieren [ruinierte; hat ruiniert]◼◼◼Verb versauen [versaute, hat versaut]◼◼◻Verb verpfuschen [verpfuschte; hat verpfuscht]◼◼◻Verb kaputtmachen [machte kaputt; hat kaputtgemacht]◼◼◻Verb verpatzen [verpatzte; hat verpatzt]◼◻◻Verb verbocken [verbockte; hat verbockt]◼◻◻Verb korrumpieren [korrumpierte; hat korrumpiert]◼◻◻Verb trüben [trübte; hat getrübt]◼◻◻Verb verkorksen [verkorkste; hat verkorkst]◼◻◻Verb verhunzen [verhunzte; hat verhunzt]◼◻◻Verb verbilden [verbildete; hat verbildet]Verb verkümmern [verkümmerte; ist verkümmert]Verb verbösernVerb verfuhrwerken [verfuhrwerkte; hat verfuhrwerkt]Verb |