Latinsk | Ungarsk |
---|---|
irritum [~i] noun N | eredménytelenségfőnév hiábavalóságfőnév |
irritus [irrita, irritum] adjective | eredménytelenmelléknév hatástalanmelléknév hiábavalómelléknév sikertelenmelléknév érvénytelenmelléknév |
irritum reddo aliquid | |
ad irritum cado verb | meghiúsulige |
ad irritum redigo verb | meghiúsítige |
ad vanum et irritum redigo verb | meghiúsítige |