Latein | Ungarisch |
---|---|
tuba [tubae] (1st) F noun | mélyhangzású kürtfőnév |
tuba belli | |
tuba iuris | |
Tubantes [~um] M | |
de nimio potu titubat pes, lingua vagatur, caligant oculi, mens ratione caret | mértéktelen ivástól remeg a láb, hebeg a nyelv, elhomályosodik a szem és az ész is kikapcsol |
diverticulum tubae auditivae noun | |
diverticulum tubae pharyngotympanicae noun | |
fons et tuba iuris | |
titubanter | |
titubanter adverb | ingadozvahatározószó tétovánhatározószó |
titubo [titubare, titubavi, titubatus] (1st) verb | akadozikige megbotlikige |