Ingilizce-Türkçe sözlük »

rain anlamı türkçe

IngilizceTürkçe
rain [rained, raining, rains] verb
[UK: reɪn]
[US: ˈreɪn]

yağ-verb

yağmurverb

rain cats and dogs (to rain very heavily)
verb
[UK: reɪn kæts ənd dɒɡz]
[US: ˈreɪn ˈkæts ænd ˈdɑːɡz]

bardaktan boşalırcasına yağmakverb

şakır şakır yağmurverb

rainbow [rainbows] (multicoloured arch in the sky)
noun
[UK: ˈreɪn.bəʊ]
[US: ˈreɪnˌbo.ʊ]

alaimisemanoun

ebem kuşağınoun

eleğimsağmanoun

gökkuşağınoun

peygamber kuşağınoun

rainbow trout (Oncorhynchus mykiss (countable))
noun
[UK: ˈreɪn.bəʊ.ˈtraʊt]
[US: ˈreɪn.bəʊ.ˈtraʊt]

gökkuşağı alabalığınoun

raincoat [raincoats] (waterproof coat)
noun
[UK: ˈreɪnk.əʊt]
[US: ˈreɪnkoʊt]

yağmurluknoun

raindrop [raindrops] (droplet of rainwater)
noun
[UK: ˈreɪn.drɒp]
[US: ˈreɪn.ˌdrɑːp]

yağmur damlasınoun

rainforest [rainforests] (type of forest)
noun
[UK: ˈreɪn.fɒ.rɪst]
[US: ˈraɪn.ˌfɔː.rəst]

yağmur ormanınoun

rainy [rainier, rainiest] (abounding with rain)
adjective
[UK: ˈreɪ.ni]
[US: ˈreɪ.ni]

yağmurluadjective

rainstorm [rainstorms] (storm characterized by substantial rainfall)
noun
[UK: ˈreɪn.stɔːm]
[US: ˈreɪn.ˌstɔːrm]

yağmur fırtınasınoun

rainy day (difficult period of need)
noun
[UK: ˈreɪ.ni deɪ]
[US: ˈreɪ.ni ˈdeɪ]

kara günnoun

kötü günnoun

zor günnoun

rainy day (literal usage)
noun
[UK: ˈreɪ.ni deɪ]
[US: ˈreɪ.ni ˈdeɪ]

yağmurlu günnoun

rainy season (portion of the year when rainfall amounts are greatest)
noun

yağmur mevsiminoun

acid rain (unusually acidic rain)
noun
[UK: ˈæ.sɪd reɪn]
[US: ˈæ.səd ˈreɪn]

asit yağmurunoun

armoured train (railway train protected with armour)
noun
[UK: ˈɑː.məd treɪn]
[US: ˈɑːr.məd ˈtreɪn]

zırhlı trennoun

Bahrain (country in the Middle East)
proper noun
[UK: bɑː.ˈreɪn]
[US: baˈreɪn]

Bahreynproper noun

Bahraini (a person from Bahrain or of Bahraini descent)
noun
[UK: bɑː.ˈreɪ.ni]
[US: bə.ˈreɪ.ni]

Bahreynlinoun

brain [brains] (brains: intellect)
noun
[UK: breɪn]
[US: ˈbreɪn]

anlaknoun

usnoun

brain [brains] (intelligent person)
noun
[UK: breɪn]
[US: ˈbreɪn]

bilgenoun

ökenoun

brain [brains] (organ)
noun
[UK: breɪn]
[US: ˈbreɪn]

beyinnoun

brain [brains] (person providing intelligence)
noun
[UK: breɪn]
[US: ˈbreɪn]

çaşıtnoun

brain stem [brain stems] (part of the brain that connects the spinal cord to the forebrain and cerebrum)
noun
[UK: breɪn stem]
[US: ˈbreɪn ˈstem]

beyin sapınoun

brain tumor [brain tumors] (an intracranial growth of abnormal and uncontrolled cell division)
noun
[UK: breɪn ˈtuː.mə(r)]
[US: ˈbreɪn ˈtuː.mər]

beyin tümörünoun

brainchild (creation)
noun
[UK: ˈbreɪn.tʃaɪld]
[US: ˈbreɪn.ˌtʃaɪld]

buluşnoun

brainless (having no brain)
adjective
[UK: ˈbreɪn.ləs]
[US: ˈbreɪn.ləs]

beyinsizadjective

brainless (unintelligent; having little or no common sense)
adjective
[UK: ˈbreɪn.ləs]
[US: ˈbreɪn.ləs]

akılsızadjective

geri zekalıadjective

gerzekadjective

brainstorming (method of problem solving)
noun
[UK: ˈbreɪn.stɔːm.ɪŋ]
[US: ˈbreɪn.ˌstɔːrm.ɪŋ]

beyin fırtınasınoun

fikir fırtınasınoun

coarse-grained (Consisting of coarse particles)
adjective
[UK: kɔːs ɡreɪnd]
[US: ˈkɔːrs ˈɡreɪnd]

iri taneliadjective

12

Geçmişiniz