Engelsk-Svensk ordbok »

brink betyder på svenska

EngelskaSvenska
brink [brinks] (edge)
noun
[UK: brɪŋk]
[US: ˈbrɪŋk]

kantsubstantiv
{c}

brinkmanship (pursuit of an advantage by appearing to be willing to take a matter to the brink rather than to concede a point)
noun
[UK: ˈbrɪŋk.mən.ʃɪp]
[US: ˈbrɪŋk.mən.ˌʃɪp]

högt spelsubstantiv
{?}