Engelsk-Polsk ordbok »
spittle betyder på polska
| Engelska | Polska |
|---|---|
| spittle | |
| spittle noun spit, usually frothy | stangretnoun |
| lickspittle verb act as a fawning toady | podlizać sięverb podlizywać sięverb włazić w dupęverb |
| lickspittle noun fawning toady | dupowłaznoun lizusnoun przydupasnoun wazeliniarznoun |
