Engels-Nederlands woordenboek »

upbringing betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
upbringing (traits)
noun
[UK: ˈʌp.brɪŋɪŋ]
[US: ˈʌp.ˌbrɪŋɪŋ]

opvoedingsubstantief
{f}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa