Engels-Nederlands woordenboek »

tentacle betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
tentacle [tentacles] (elongated, boneless, flexible appendage)
noun
[UK: ˈten.tək.l̩]
[US: ˈten.tək.l̩]

tentakelsubstantief
{m}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa