Engels-Nederlands woordenboek »
suffice betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| suffice [sufficed, sufficing, suffices] (be enough, sufficient, adequate) verb [UK: sə.ˈfaɪs] [US: sə.ˈfaɪs] | genoeg zijnwerkwoord toereikenwerkwoord voldoenwerkwoord volstaanwerkwoord |
| suffice [sufficed, sufficing, suffices] (furnish) verb [UK: sə.ˈfaɪs] [US: sə.ˈfaɪs] | voorzienwerkwoord |
