Engels-Nederlands woordenboek »
ragtag betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| ragtag (unkempt, shabby, or in a state of disrepair) adjective [UK: ˈræɡ.tæɡ] [US: ˈræg.ˌtæɡ] | versletenbijvoeglijk naamwoord |
| ragtag (very diverse; having irregular and dissimilar components) adjective [UK: ˈræɡ.tæɡ] [US: ˈræg.ˌtæɡ] | allegaartjebijvoeglijk naamwoord |
