Engels-Nederlands woordenboek »

obligee betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
obligee (beneficiary of an obligation)
noun
[UK: ˌɒ.blɪ.ˈdʒiː]
[US: ˌɑː.blə.ˈdʒiː]

crediteursubstantief
{m}

schuldeisersubstantief
{m}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa