Engels-Nederlands woordenboek »

imbalance betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
imbalance [imbalances] (property of not being in balance)
noun
[UK: ˌɪm.ˈbæ.ləns]
[US: ˌɪm.ˈbæ.ləns]

onbalanssubstantief
{m} {f}

onevenwichtigheidsubstantief
{f}

Zoek geschiedenis