Engels-Nederlands woordenboek »

forefather betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
forefather [forefathers] (ancestor)
noun
[UK: ˈfɔː.fɑː.ðə(r)]
[US: ˈfɔːr.ˌfɑː.ðər]

voorvadersubstantief
{m}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa