Duits-Nederlands woordenboek »
unbändig betekenis in Nederlands
| Duits | Nederlands |
|---|---|
| unbändig [unbändiger; am unbändigsten] Adjektiv | bandeloosbijvoeglijk naamwoord mateloosbijvoeglijk naamwoord ongebreideldbijvoeglijk naamwoord overmatigbijvoeglijk naamwoord teugelloosbijvoeglijk naamwoord |
