Duits-Nederlands woordenboek »
struppig betekenis in Nederlands
| Duits | Nederlands |
|---|---|
| struppig [struppiger; am struppigsten] Adjektiv | borsteligbijvoeglijk naamwoord rechtopstaandbijvoeglijk naamwoord ruigharigbijvoeglijk naamwoord ruwharigbijvoeglijk naamwoord |
