Duits-Nederlands woordenboek »
spitzen betekenis in Nederlands
| Duits | Nederlands |
|---|---|
| spitzen [spitzte; hat gespitzt] Verb | |
| die Spitze [der Spitze; die Spitzen] Substantiv | kantsubstantief neussubstantief pieksubstantief puntsubstantief spitssubstantief tipsubstantief topsubstantief topjesubstantief topvandriehoeksubstantief |
| die Zigarrenspitze [der Zigarrenspitze; die Zigarrenspitzen] Substantiv | sigarenpijpjesubstantief |
