Duits-Nederlands woordenboek »

regel betekenis in Nederlands

DuitsNederlands
die Regel [der Regel; die Regeln] Substantiv

regelsubstantief

die Maßregel [der Maßregel; die Maßregeln] Substantiv

voorzorgsmaatregelsubstantief

die Unregelmäßigkeit [der Unregelmäßigkeit; die Unregelmäßigkeiten] Substantiv

afwijkingsubstantief

anomaliesubstantief

onregelmatigheidsubstantief