ort betekenis in Nederlands
| Duits | Nederlands |
|---|---|
| der Ort [des Orts, des Ortes; die Orte, die Örter] Substantiv | dorpm oordm plekm stadm |
| orthodox [orthodoxer; am orthodoxesten] Adjektiv | orthodoxbijvoeglijk naamwoord rechtzinnigbijvoeglijk naamwoord |
| die Orthodoxie [der Orthodoxie; die Orthodoxien] Substantiv | orthodoxiesubstantief rechtzinnigheidsubstantief |
| die Orthopädie [der Orthopädie; —] Substantiv | orthopediesubstantief |
| die Ortographie Substantiv | orthografiesubstantief schrijfwijzesubstantief spellingsubstantief |
| der Abort [des Abort(e)s; die Aborte] Substantiv | privaatm secreetm toiletm |
| allerorten Adverb | allerwegenbijwoord alombijwoord overalbijwoord wijdenzijdbijwoord |
| portugiesisch [portugiesischer; am portugiesischsten] Adjektiv | Portugeesbijvoeglijk naamwoord |
| proportional [proportionaler; am proportionalsten] Adjektiv | evenredigbijvoeglijk naamwoord proportioneelbijvoeglijk naamwoord verhoudingsgewijsbijvoeglijk naamwoord |
| sportlich [sportlicher; am sportlichsten] Adjektiv | sport-bijvoeglijk naamwoord sportiefbijvoeglijk naamwoord |
| vorteilhaft [vorteilhafter; am vorteilhaftesten] Adjektiv | bevorderlijkbijvoeglijk naamwoord dienstigbijvoeglijk naamwoord nuttigbijvoeglijk naamwoord |
| vortrefflich [vortrefflicher; am vortrefflichsten] Adjektiv | excellentbijvoeglijk naamwoord kostelijkbijvoeglijk naamwoord tiptopbijvoeglijk naamwoord tofbijvoeglijk naamwoord uitmuntendbijvoeglijk naamwoord voortreffelijkbijvoeglijk naamwoord |
| amortisieren [amortisierte; hat amortisiert] Verb |
