oberer betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
oberer	boven- bovenstebijvoeglijk naamwoord
der Hut [des Hut(e)s; die Hüte] (hut- oder schirmförmiger oberer Teil der Hutpilze) Substantiv	bewakingsubstantief gehoben hoedsubstantief gehoben hoedesubstantief gehoben

Duits

Nederlands

oberer

boven-

bovenstebijvoeglijk naamwoord

der Hut [des Hut(e)s; die Hüte] (hut- oder schirmförmiger oberer Teil der Hutpilze) Substantiv

bewakingsubstantief
gehoben

hoedsubstantief
gehoben

hoedesubstantief
gehoben

Zoek geschiedenis