Duits-Nederlands woordenboek »
lauten betekenis in Nederlands
| Duits | Nederlands |
|---|---|
| lauten [lautete; hat gelautet] Verb | luidenwerkwoord |
| die Laute [der Laute; die Lauten] Substantiv | luitsubstantief |
| gleichlautend Adjektiv | gelijkluidendbijvoeglijk naamwoord |
