Duits-Nederlands woordenboek »
kundig betekenis in Nederlands
| Duits | Nederlands |
|---|---|
| kundig [kundiger; am kundigsten] Adjektiv | deskundigbijvoeglijk naamwoord ervarenbijvoeglijk naamwoord geoefendbijvoeglijk naamwoord zaakkundigbijvoeglijk naamwoord |
| ankundigen | aankondigenwerkwoord mededelenwerkwoord meedelenwerkwoord verwittigenwerkwoord |
| Obstkundiger | |
| Wirtschaftkundiger |
