knoten betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
der Knoten [des Knotens; die Knoten] Substantiv	geledingm knobbelm knoestm knolm knoopm knooppuntm kwast [kwasten]m
knoten [knotete; hat geknotet] Phrase	eenknoopleggenwerkwoord knopenwerkwoord
die Banknote [der Banknote; die Banknoten] Substantiv	bankbiljetsubstantief
Nervenknoten	zenuwknoopm

Zoek geschiedenis