Duits-Nederlands woordenboek »
impertinent betekenis in Nederlands
| Duits | Nederlands |
|---|---|
| impertinent [impertinenter; am impertinentesten] Adjektiv | aanmatigendbijvoeglijk naamwoord arrogantbijvoeglijk naamwoord brutaalbijvoeglijk naamwoord driestbijvoeglijk naamwoord hautainbijvoeglijk naamwoord laatdunkendbijvoeglijk naamwoord onbeschaamdbijvoeglijk naamwoord schaamteloosbijvoeglijk naamwoord verwaandbijvoeglijk naamwoord verwatenbijvoeglijk naamwoord vrijpostigbijvoeglijk naamwoord |
