hart betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
hart [härter; am härtesten] Adjektiv	hardbijvoeglijk naamwoord onzachtbijvoeglijk naamwoord stugbijvoeglijk naamwoord
hart machen	hardenwerkwoord stalen temperenwerkwoord
hartnäckig [hartnäckiger; am hartnäckigsten] Adjektiv	halsstarrigbijvoeglijk naamwoord hardnekkigbijvoeglijk naamwoord koppigbijvoeglijk naamwoord stijfhoofdigbijvoeglijk naamwoord verbetenbijvoeglijk naamwoord verstoktbijvoeglijk naamwoord
gleichartig Adjektiv	gelijksoortigbijvoeglijk naamwoord homogeenbijvoeglijk naamwoord
die Schießscharte [der Schießscharte; die Schießscharten] Substantiv	kozijnsubstantief schietgatsubstantief vensternissubstantief
ungleichartig Adjektiv	heterogeenbijvoeglijk naamwoord ongelijkslachtigbijvoeglijk naamwoord ongelijksoortigbijvoeglijk naamwoord

Zoek geschiedenis