grus betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
der Grus [des Gruses; die Gruse] Substantiv	gravelm grindm gruism steengruism
gruseln [es gruselte; es hat gegruselt] Verb	bibberenwerkwoord flakkerenwerkwoord lillenwerkwoord trillenwerkwoord

Duits

Nederlands

der Grus [des Gruses; die Gruse] Substantiv

gruseln [es gruselte; es hat gegruselt] Verb

bibberenwerkwoord

lillenwerkwoord

trillenwerkwoord

Zoek geschiedenis