diskret betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
diskret [diskreter; am diskretesten] Adjektiv	bescheidenbijvoeglijk naamwoord discreetbijvoeglijk naamwoord onopvallendbijvoeglijk naamwoord
die Diskretion [der Diskretion; —] Substantiv	bescheidenheidsubstantief discretiesubstantief stilzwijgensubstantief stilzwijgendheidsubstantief
indiskret [indiskreter; am indiskretesten] Adjektiv	bemoeiziekbijvoeglijk naamwoord indiscreetbijvoeglijk naamwoord
die Indiskretion [der Indiskretion; die Indiskretionen] Substantiv	bemoeizuchtsubstantief indiscretiesubstantief

Zoek geschiedenis