blitz betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
der Blitz [des Blitzes; die Blitze] Substantiv	bliksemm bliksemschichtm flitsm hemelvuurm schichtm vuurstraalm
der Blitzableiter [des Blitzableiters; die Blitzableiter] Substantiv	bliksemafleiderm

Duits

Nederlands

der Blitz [des Blitzes; die Blitze] Substantiv

der Blitzableiter [des Blitzableiters; die Blitzableiter] Substantiv

Zoek geschiedenis