bär betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
der Bär [des Bären; die Bären] Substantiv	beerm
die Bärenklau (auch: Bärentatze) (Pflanzengattung) Substantiv	acanthusm bereklauwm
die Bärin [der Bärin; die Bärinnen] Substantiv	berinsubstantief
der Bart [des Bartes/Barts; die Bärte] Substantiv	baardm
erbärmlich [erbärmlicher; am erbärmlichsten] Adjektiv	beklagenswaardigbijvoeglijk naamwoord belabberdbijvoeglijk naamwoord ellendigbijvoeglijk naamwoord erbarmelijkbijvoeglijk naamwoord miserabelbijvoeglijk naamwoord schamelbijvoeglijk naamwoord schunnigbijvoeglijk naamwoord stumperigbijvoeglijk naamwoord zieligbijvoeglijk naamwoord
der Ameisenbär [des Ameisenbären; die Ameisenbären] Substantiv	miereneter [miereneters]m
der Backenbart [des Backenbart(e)s; die Backenbärte] Substantiv	bakkebaardm
der Blaubart [des Blaubart(e)s; die Blaubärte] Substantiv	Blauwbaardm
der Eisbär [des Eisbären; die Eisbären] Substantiv	ijsbeerm
die Gebärde [der Gebärde; die Gebärden] Substantiv	gebaarsubstantief gestesubstantief
gebären Verb	barenv bevallenv hetlevenschenkenv teweegbrengenv voortbrengenv
das Gebären Substantiv	baringo voortbrengingo
die Gebärmutter [der Gebärmutter; die Gebärmütter] Substantiv	baarmoedersubstantief
der Schnurrbart [des Schnurrbartes, des Schnurrbarts; die Schnurrbärte] Substantiv	knevelm snorm

Zoek geschiedenis