Duits-Nederlands woordenboek »
aufruhr betekenis in Nederlands
| Duits | Nederlands |
|---|---|
| der Aufruhr [des Aufruhrs; die Aufruhre] Substantiv | getiersubstantief herriesubstantief muiterijsubstantief onlustensubstantief opstandsubstantief relsubstantief roerigheidsubstantief rustverstoringsubstantief spektakelsubstantief tumultsubstantief |
