aufrührer betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
der Aufrührer [des Aufrührers; die Aufrührer] Substantiv	muiterm oproerlingm rebelm rustverstoorderm spektakelmakerm
aufrührerisch [aufrührerischer; am aufrührerischsten] Adjektiv	baldadigbijvoeglijk naamwoord oproerigbijvoeglijk naamwoord opstandigbijvoeglijk naamwoord

Duits

Nederlands

der Aufrührer [des Aufrührers; die Aufrührer] Substantiv

aufrührerisch [aufrührerischer; am aufrührerischsten] Adjektiv

baldadigbijvoeglijk naamwoord

oproerigbijvoeglijk naamwoord

opstandigbijvoeglijk naamwoord