Latin | Français |
---|---|
bis adjective | bijournalieradjectif tiercé(Héraldique) Se dit d’un écu qui est divisé en trois parties égales |
Bisbona noun | Bivonanom |
Biscaia noun | Biscayenom |
Biscecum noun | Bichkeknom |
bisemutum noun | bismuthnom |
bisextilis [bisextilis, bisextile] adjective | bissextiladjectif |
bisexualitas noun | bisexualiténom |
bisexuālis adjective | bisexueladjectif bisexué(Anatomie) Se dit d’un être appartenant à une espèce monoïque, qui produit simultanément ou successivement des gamètes des deux sexes |
bison [bisontis] (3rd) M noun | aurochnom bisonnom |
bisyllabus | disyllabus adjective | dissyllabiqueadjectif |
acerbe [acerbius, acerbissime] adverb | brusquementadverbe sévèrementadverbe |
acerbus [acerba -um, acerbior -or -us, acerbissimus -a -um] adjective | brut de décoffrage(Architecture) Dont le matériau est tel qu’il apparait après décoffrage, en particulier sans ponçage ni revêtement navrantadjectif poignantadjectif prématuréadjectif pénibleadjectif rigoureux(En particulier) Qui est rude, âpre, dur à supporter, en parlant de la température strictadjectif ulcéréadjectif âcreadjectif |
Albis [Albis] (3rd) M noun | Elbe(Géographie) Fleuve d’Europe centrale qui prend sa source en République tchèque dans les monts des Géants et, après avoir traversé l’Allemagne, se jette dans la mer du Nord par un long estuaire d’une centaine de kilomètres sur lequel se trouve Hambourg, premier port d’Allemagne |
annus bissextus noun | |
Bellum Orbis Terrarum I noun | |
Bellum Orbis Terrarum II noun | |
bos bison noun | |
caelebs [caelibis] (3rd) M noun | format courtnom monoplagenom simplenom singlenom |
calathus | cophinus | corbis noun | corbeillenom paniernom |
cannabis [cannabis] (3rd) F noun | cannabis(Botanique) Chanvre en tant que plante utilisée pour ses propriétés psychoactives chanvrenom marijuananom |
circulus | circus | orbis noun | cerclenom |