dicţionar Turc-German »

son înseamnă în Germană

TurcăGermană
son

Abschluß

Abschlüssepl

Schluß

son noun

das Ende [des Endes; die Enden]Substantiv
n

die EndenSubstantiv
pl

der Schluss [des Schlusses; die Schlüsse]Substantiv

die SchlüsseSubstantiv
pl

son adjective

entscheidend [entscheidender; am entscheidendsten]Adjektiv

son das jüngste Gericht

jüngst

son defa adverb

zuletztAdverb

son derece

raus

son derece adjective

gar [garer; am garsten]Adverb

unheimlich [unheimlicher; am unheimlichsten]Adjektiv

son derece adverb

äußerstAdverb

son derece gerekli adjective

unumgänglich [unumgänglicher; am unumgänglichsten]Adjektiv

son derece sevinçli

rmütig

son derece yürekli adjective

tollkühn [tollkühner; am tollkühnsten]Adjektiv

son durak

Endstationenpl

son durak noun

die Endstation [der Endstation; die Endstationen]Substantiv
f

son olarak adverb

zuletztAdverb

son vermek verb

beschließen [beschloss; hat beschlossen]Verb

schließen [schloss; hat geschlossen]Verb

son zamanlarda

heutzutage

son zamanlarda adverb

neuerdingsAdverb

sona ermek

aussein

sona ermek verb

aufhören [hörte auf; hat aufgehört]Phrase

erlöschen [erlosch; ist erloschen]Phrase

sona ermek noun

die EndenSubstantiv
pl

sonbahar

Herbste

sonbahar noun

der Herbst [des Herbst(e)s; die Herbste]Substantiv
m

sonda

Sonden

sonda noun

die Sonde [der Sonde; die Sonden]Substantiv

sondaj

Sonden

sondaj noun

die Sonde [der Sonde; die Sonden]Substantiv

sondaj yapmak verb

sondieren [sondierte; hat sondiert]Verb

sondan bir önce

vorletzt{ki}

sone

Sonette

sone noun

das Sonett [des Sonettes, des Sonetts; die Sonette]Substantiv
n

sonek

Nachsilbenpl (dilb.)

sonek noun
Sprachwissenschaft

die Nachsilbe [der Nachsilbe; die Nachsilben]Substantiv
f (dilb.)

12