dicţionar Turc-German »

ada înseamnă în Germană

TurcăGermană
devlet ada

Staatsmännerpl

devlet adanoun

der Staatsmann [des Staatsmannes, des Staatsmanns; die Staatsmänner]Substantiv

döner ada noun

der Kreisel [des Kreisels; die Kreisel]Substantiv
pl m

dünyadan elini eteğini çekmiş

zurückgezogen

durmadan çalıştırmak verb

schinden [schindete, 'auch:' schund; hat geschunden]Verb

havadar adjective

luftig [luftiger; am luftigsten]

her ne kadar adverb

zwarAdverb

hırsızlık için adam öldürme

Raubmorde

hırsızlık için adam öldürme noun

der Raubmord [des Raubmordes, des Raubmords; die Raubmorde]Substantiv
m

iş arkadaşı noun

der Mitarbeiter [des Mitarbeiters; die Mitarbeiter]Substantiv
pl m

adanoun

die Geschäftsleute [—; die Geschäftsleute]Substantiv
pl

der Geschäftsmann [des Geschäftsmanns, des Geschäftsmannes; die Geschäftsleute, die Geschäftsmänner]Substantiv
m

kadar

bis

herum

Kanada 39

Kanada [Kanada/Kanadas; —] (Staat in Nordamerika)Substantiv

Kanadaadjective

kanadisch [kanadischer; am kanadischsten]Adjektiv

kardan adam noun

der Schneemann [des Schneemannes, des Schneemanns; die Schneemänner]Substantiv
m

die SchneemännerSubstantiv
pl

madalya

Medaillenpl

madalya noun

das Abzeichen [des Abzeichens; die Abzeichen]Substantiv
n

die Medaille [der Medaille; die Medaillen]Substantiv
f

der Orden [des Ordens; die Orden]Substantiv
pl m

madalyon

Medaillonspl

madalyon noun

das Medaillon [des Medaillons; die Medaillons]Substantiv
n

ne dereceye kadar

Inwiefern

inwieweit

ne kadar

wieviel

o arada

indas{sen}

o kadar

dasto

ebensoviel

okul arkadaşı

Schulfreundepl

okul arkadaşı noun

der Mitschüler [des Mitschülers; die Mitschüler]Substantiv
pl m

der Schulfreund [des Schulfreundes, des Schulfreunds; die Schulfreunde]Substantiv
m

orada adverb

der dortAdverb

orada interrogative word

dainterrogative word

orada olmak noun

das Dasein [des Daseins; —]Substantiv
n

oradaki

dortig

oradan

dorther

ortada adjective

sichtlich [sichtlicher; am sichtlichsten]Adjektiv

ortada bırakmak verb

sitzenlassen [ließ sitzen; hat sitzengelassen]Verb

1234