dicţionar Turc-German »
-e înseamnă în Germană
| Turcă | Germană |
|---|---|
| -den dolayı | infolge [+GEN] wegen [+GEN]{-dan} |
| -den kendini alamamak verb | umhinkönnen [konnte umhin; hat umhingekonnt]Verb |
| -den oluşmak verb | bestehen [bestand; hat bestanden]Verb |
| -den önce | |
| -den önce noun | die Ehe [der Ehe; die Ehen]Substantiv |
| -den sonra | |
| -den yapılmış | |
| -dikçe | |
| -dir | |
| -diği | |
| -diği halde | |
| -diği halde conjunction | obwohlKonjunktion |
| -diği kadar | |
| -diği zaman | |
| -dır | |
| -dırmak verb | lassen [ließ; hat gelassen]Verb |
| -dığı | |
| -dığı sürece | |
| -dığı zaman conjunction | alsKonjunktion |
| -für jan schwärmen birine bayılmak verb | schwärmen [schwärmte; hat/ist geschwärmt] (für +AKK)Verb |
| -hali | Dative(dilb.) |
| -hali noun | der Dativ [des Dativs; die Dative]Phrase |
| -i hali | Akkusative(dilb.) |
| -i hali noun | der Akkusativ [des Akkusativs; die Akkusative]Substantiv |
| -ilmek verb | werden [wurde/(veraltet:) ward; ist geworden]Verb |
| -in | |
| -ince | |
| -ken | |
| -la | |
| -le | |
| -malı verb | müssen [musste; hat gemusst]Verb |
| -meden | |
| -mek suretiyle | |
| -mek zorunda olmak verb | müssen [musste; hat gemusst]Verb |
| -meksizin | |
| -meli verb | müssen [musste; hat gemusst]Verb |
| -meli -malı verb | sollen [sollte; hat gesollt]Verb |
