dicţionar Român-Latin »

urmă înseamnă în Latină

RomânăLatină
urmă

fulgeō

post

pōne

trāmes

vestīgia

vestīgō

urmă verbă

pello [pellere, pepuli, pulsus](3rd)
verb

urmă substantiv

semita [semitae](1st) F
noun

vestigium [vestigi(i)](2nd) N
noun

urmări

apīscor

cōnspiciō

horologium armillare

prōsequor

spectō

vigilō

urmări verbă

aspecto [aspectare, aspectavi, aspectatus](1st) TRANS
verb

aspicio [aspicere, aspexi, aspectus](3rd) TRANS
verb

consector [consectari, consectatus sum](1st) DEP
verb

insector [insectari, insectatus sum](1st) DEP
verb

persequor [persequi, persecutus sum](3rd) DEP
verb

sector [sectari, sectatus sum](1st) DEP
verb

sequor [sequi, secutus sum](3rd) DEP
verb

specio [specere, spexi, -](3rd)
verb

specto [spectare, spectavi, spectatus](1st)
verb

speculor [speculari, speculatus sum](1st) DEP
verb

teneo [tenere, tenui, tentus](2nd)
verb

venor [venari, venatus sum](1st) DEP
verb

urmări substantiv

vigilia [vigiliae](1st) F
noun

urmărire verbă

consector [consectari, consectatus sum](1st) DEP
verb

insector [insectari, insectatus sum](1st) DEP
verb

venor [venari, venatus sum](1st) DEP
verb

următor

alius

posterus

proximus

subsequens

următor adjectiv

propior [propior, propius]adjective

sequens [(gen.), sequentis]adjective

Biserica lui Isus Hristos a Sfinților din Zilele din Urmă

Ecclesia Iesu Christi Diebus Ultimis Sanctorum

cel mai din urmă adjectiv

novissimus [novissima, novissimum]adjective

din urmă adverb

retroadverb

12