ordin înseamnă în Latină

Română	Latină
ordin	dispōnō imperō iubeō iussus mandātum mandō ordō praecipiō rei publicae repōnō ēdictum ōrdinō ōrdō
ordin verbă	impero [imperare, imperavi, imperatus](1st) verb
ordin substantiv	edictum [edicti](2nd) N noun imperium [imperi(i)](2nd) N noun ordo [ordinis](3rd) M noun regnum [regni](2nd) N noun
ordinal	ordinalis
ordinar	scurrīlis
ordinar adjectiv	cotidianus [cotidiana, cotidianum]adjective ordinarius [ordinaria, ordinarium]adjective simplex [(gen.), simplicis]adjective solitus [solita, solitum]adjective vulgaris [vulgaris, vulgare]adjective
ordinator	computatorium
ordinator substantiv	computatrum [computatri](2nd) N noun ordinatrum [ordinatri](2nd) N noun
ordine	dispōnō imperō iubeō mandātum mandō ordō praecipiō repōnō ēdictum ōrdinō ōrdō
ordine substantiv	imperium [imperi(i)](2nd) N noun

Istoricul cautarilor