dicţionar Român-Latin »

inel înseamnă în Latină

RomânăLatină
inel

cingō

tinniō

inel substantiv

anulus [anuli](2nd) M
noun

circulus [circuli](2nd) M
noun

inelar substantiv

digitus [digiti](2nd) M
noun

inelegant

incōmptus

inēlegāns

inele care latră, nu mușcă

canis sine dentibus vehementius latrat

canis timidus vehementius latrat quam mordet

inele Mare

Canis Maior

inele-Mare

Canis Maior

Canis Major

inele Mic

Canis Minor

frăsinel

rubus ardens

pătrunjelul-câinelui

Aethusa cynapium

Sfântul Vincențiu și Grenadinele

Sanctus Vincentius et Granatinae

își schimba hainele

cambiatio

cambiō

commūtō

mūtō

mūtō

permūtō

își schimba hainele substantiv

mutatio [mutationis](3rd) F
noun

permutatio [permutationis](3rd) F
noun