Poloneză | Germană |
---|---|
zasiedzenie (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) nabycie w wyniku upływu czasu prawa własności do rzeczy przez osobę użytkującą daną rzecz, a niebędącą jej właścicielem; noun | die Ersitzung [der Ersitzung; die Ersitzungen]Substantiv |
nabyć przez zasiedzenie phrase | ersitzen [ersaß; hat ersessen]Phrase |