raz înseamnă în Germană
| Poloneză | Germană |
|---|---|
| peryfraza (językoznawstwo, językoznawczy) zastąpienie nazwy jakiegoś zjawiska przez bardziej lub mniej rozbudowane jego opisanie noun | die Periphrase [der Periphrase; die Periphrasen]Substantiv |
| pi razy drzwi | |
| pi razy oko (potocznie, potoczny) w przybliżeniu, około adverb | |
| piperazyna (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) heterocykliczny związek organiczny o wzorze sumarycznym C4H10N2; noun | PiperazinSubstantiv |
| platforma abrazyjna | |
| pod wrażeniem adjective pozytywnie zaskoczony | beeindrucktAdjektiv |
| podrażnienie (medycyna, medyczny) powierzchniowy stan zapalny wywołany przez czynnik drażniący noun | die Reizung [der Reizung; die Reizungen]Substantiv |
| podrażnienie (psychologia, psychologiczny) stan wywołanego czymś, przez kogoś zdenerwowania noun | Erregung | GereiztheitSubstantiv |
| porażenie (medycyna, medyczny) zaburzenie pracy układu nerwowego dające liczne objawy ubytkowe noun | der Schlag [des Schlag(e)s; die Schläge]Substantiv |
| porażenie prądem elektrycznym noun nagły przepływ prądu elektrycznego przez ciało żywego organizmu; | Stromschlag | elektrischer SchlagSubstantiv |
| porażka noun poważne niepowodzenie | die Niederlage [der Niederlage; die Niederlagen]Substantiv |
| porażka noun przegrana bitwa | die Niederlage [der Niederlage; die Niederlagen]Substantiv |
| pourazowy (medycyna, medyczny) powstały wskutek urazu adjective | posttraumatischAdjektiv |
| prażanin noun mieszkaniec Pragi | der Prager [des Pragers; die Prager]Substantiv |
| prażanka noun mieszkanka Pragi | PragerinSubstantiv |
| prazeodym (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Pr i liczbie atomowej 59; noun | das Praseodym [des Praseodyms; —]Substantiv |
| prażona kukurydza phrase | das Popcorn [des Popcorns; die Popcorns]Phrase |
| prażyć (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) poddawać żywność działaniu wysokiej temperatury bez użycia tłuszczu verb | braten | prallenVerb |
| prażynka | |
| przeobrażać verb | verwandeln [verwandelte; hat verwandelt] (in mit Akkusativ)Verb |
| przeobrażenie noun przekształcenie formy, kształtu, postaci, charakteru czegoś w inny; całościowa zmiana | die Verwandlung [der Verwandlung; die Verwandlungen]Substantiv |
| przerażać verb wzbudzać wielki strach | das entsetzen [des Entsetzens; —]Verb |
| przerażający adjective taki, który budzi grozę, strach | fürchterlich | erschreckendAdjektiv |
| przerażenie noun | das Entsetzen [des Entsetzens; —]Substantiv |
| przerażenie noun nagły i silny strach | Angst habenSubstantiv |
| przeraźliwy adjective o znacznej i niepokojącej intensywności | |
| przerażony adjective bardzo przestraszony | entsetztAdjektiv |
| przewrażliwiony (książkowy) nadmiernie wrażliwy, łatwo ulegający emocjom, przeczulony adjective | überempfindlichAdjektiv |
| rodzina wyrazów (językoznawstwo, językoznawczy) grupa wyrazów zawierających ten sam rdzeń; noun | Wortfamilie | WortsippeSubstantiv |
| rozdrażnienie noun | die Gereiztheit [der Gereiztheit; —]Substantiv |
| rozdrażnienie noun nieprzyjemne uczucie, wynikłe z przemęczenia lub przykrej sytuacji | die Entrüstung [der Entrüstung; die Entrüstungen]Substantiv |
| rozmrażać verb wyprowadzać coś ze stanu zamrożenia | entspannen [entspannte; hat entspannt]Verb |
| senioraż (ekonomia, ekonomiczny) zysk z emisji pieniądza i wpuszczania go do obrotu (np. wynikający z wyższej ceny sprzedaży monet kolekcjonerskich przez bank centralny od ich nominałów) noun | MünzgewinnSubstantiv |
| skąpy dwa razy traci przesadna oszczędność może przyczynić się raczej do poniesienia strat niż zysku | |
| słownik wyrazów bliskoznacznych (językoznawstwo, językoznawczy) zbiór słów jakiegoś języka z odniesieniami do wyrazów, wyrażeń i zwrotów połączonych z nimi relacją synonimii noun | BegriffswörterbuchSubstantiv |
| słownik wyrazów obcych (językoznawstwo, językoznawczy) zbiór słów jakiegoś języka pochodzących z innych języków noun | das Fremdwörterbuch [des Fremdwörterbuch(e)s; die Fremdwörterbücher]Substantiv |
| stać razem | |
| sto razy | |
| straż noun osoba albo grupa osób strzegąca lub pilnująca kogoś, czegoś | die Wache [der Wache; die Wachen]Substantiv |
| straż noun pilnowanie, strzeżenie kogoś lub czegoś przed niebezpieczeństwem | die Wache [der Wache; die Wachen]Substantiv |
