dicţionar Polonez-German »

rąb înseamnă în Germană

PolonezăGermană
rąb noun

die Finne [der Finne; die Finnen]Substantiv

rąbanie (rzeczownik odczasownikowy) od rąbać
noun

ZerstücklungSubstantiv

rąbverb
dzielić na części przy pomocy siekiery, topora lub maczety

das hacken [des Hacken(s); —, die Hacken]Verb

rąbverb
ścinać przy pomocy siekiery, topora lub maczety

fällen [fällte; hat gefällt]Verb

rąbek noun

der Saum [des Saum(e)s; die Säume]Substantiv

gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą uczestnicząc biernie, choć niekoniecznie świadomie w jakiejś nieprzyjemnej sytuacji, często ponosi się jej przykre konsekwencje

wo gehobelt wird, da fallen Späne

odrąbverb

abhauen [hieb ab/haute ab; ist abgehauen/abgehaut]Verb

trąba (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (potocznie, potoczny) każdy duży dęty, blaszany instrument muzyczny, np. tuba lub waltornia
noun

die Tube [der Tube; die Tuben]Substantiv

trąba (zoologia, zoologiczny) wydłużony i umięśniony narząd chwytny u niektórych zwierząt (np. słonia);
noun

der Rüssel [des Rüssels; die Rüssel]Substantiv

trąba (żartobliwie) o człowieku nieenergicznym, niezaradnym
noun

Tollpatsch | TrottelSubstantiv

trąba noun
gwałtowny wir powietrza;

Windhose | WirbelsturmSubstantiv

trąba powietrzna (meteorologia, meteorologiczny) przesuwający się wir powietrza w kształcie leja o dużej sile niszczącej;
noun

Wirbelsturm | Wirbelwind | WindhoseSubstantiv

trąbienie klaksonem noun

das Hupkonzert [des Hupkonzert(e)s; die Hupkonzerte]Substantiv

trąbverb
wydawać dźwięk trąbką lub trąbą

trompeten [trompetete; hat trompetet]Verb

trąbka (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) specjalny narząd, służący do przyjmowania pokarmu w postaci płynnej
noun

der SaugrüsselSubstantiv

trąbka (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) bezstroikowy, dęty, blaszany instrument muzyczny lub sygnalizacyjny z ustnikiem;
noun

die Trompete [der Trompete; die Trompeten]Substantiv

trąbka myśliwska noun

das Jagdhorn [des Jagdhorn(e)s; die Jagdhörner]Substantiv

trąbka słuchowa (anatomia, anatomiczny) kanał, który łączy jamę bębenkową ucha środkowego z górną częścią gardła;
noun

die Ohrtrompete [der Ohrtrompete; die Ohrtrompeten]Substantiv

uchylić rąbka tajemnicy (związek frazeologiczny) częściowo ujawnić prawdę o czymś skrywanym
verb

alles verratenVerb

zatrąbverb

hupen [hupte; hat gehupt]Verb