przy înseamnă în Germană
| Poloneză | Germană |
|---|---|
| przypowieść (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) krótkie alegoryczne opowiadanie o treści moralnej i dydaktycznej lub religijnej noun | die Parabel [der Parabel; die Parabeln]Substantiv |
| przyprawa (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) składnik dodawany do potrawy w celu poprawienia jej smaku lub zapachu; noun | Gewürz | WürzeSubstantiv |
| przyprawiać verb dodawać przyprawę do potrawy lub napoju | würzen [würzte; hat gewürzt]Verb |
| przyprawiać rogi (potocznie, potoczny) o żonie: zdradzać męża; o mężu: zdradzać żonę verb | Hörner aufsetzenVerb |
| przyprawić komuś rogi | |
| przyprawić rogi (zobacz) przyprawiać rogi verb | Hörner aufsetzenVerb |
| przyprostokątna (geometria) w trójkącie prostokątnym jedno z dwóch ramion wyznaczających kąt prosty; noun | die Kathete [der Kathete; die Katheten]Substantiv |
| przypuszczać verb uważać coś, domyślać się czegoś bez dostatecznych podstaw, bez pewności | vermuten [vermutete; hat vermutet]Verb |
| przypuszczalnie adverb prawdopodobnie, być może | vermutlichAdverb |
| przypuszczalny adjective oparty na przypuszczeniu | mutmaßlich | vermeintlich | voraussichtlich | geschätzt | vermutet | vermutlichAdjektiv |
| przypuszczenie noun to, co przypuszczamy, czego się domyślamy | Mutmaßung | VermutungSubstantiv |
| przyroda noun świat fizyczny, ożywiony i nieożywiony, otaczający człowieka, bez wytworów jego działalności; | NaturSubstantiv |
| przyrodniczy adjective | naturwissenschaftlichAdjektiv |
| przyrodniczy adjective związany z przyrodą, dotyczący przyrody | natürlich [natürlicher; am natürlichsten]Adjektiv |
| przyrodnik (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) uczony, specjalista w zakresie nauk przyrodniczych noun | der Naturwissenschaftler [des Naturwissenschaftlers; die Naturwissenschaftler]Substantiv |
| przyrost noun różnica pomiędzy wartościami pierwotną a końcową | die Erhöhung [der Erhöhung; die Erhöhungen]Substantiv |
| przyrost noun wzrost ilości czegoś | die Erhöhung [der Erhöhung; die Erhöhungen]Substantiv |
| przyrostek (językoznawstwo, językoznawczy) element słowotwórczy umieszczany po leksemie; noun | Nachsilbe | SuffixSubstantiv |
| przyrząd noun narzędzie, urządzenie | das Gerät [des Gerät(e)s; die Geräte]Substantiv |
| przyrządzać verb | anrichten [richtete an; hat angerichtet]Verb |
| przyrządzać verb przygotowywać potrawę lub posiłek | das BräuVerb |
| przyrządzić verb | bereiten [bereitete; hat bereitet]Verb |
| przyrzeczenie (rzeczownik odczasownikowy) od przyrzec noun | Versprechen [versprach; hat versprochen]Substantiv |
| przyrzeczenie noun uroczysta obietnica | der Fuchs [des Fuchses; die Füchse]Substantiv |
| przyrzeczownikowy (językoznawstwo, językoznawczy) łączący się z rzeczownikiem adjective | adnominalAdjektiv |
| przyrzekać verb zapewniać słownie kogoś o zrobieniu czegoś | |
| przyrznia (technologia, technika, techniczny) przyrząd ułatwiający ręczne przycinanie desek, listew pod odpowiednim kątem noun | SchneidladeSubstantiv |
| przysadka mózgowa (anatomia, anatomiczny) gruczoł dokrewny, którego funkcją jest wytwarzanie i wydzielanie hormonów; noun | die Hypophyse [der Hypophyse; die Hypophysen]Substantiv |
| przysiąc verb | schwören (schwört) [schwor/schwur; hat geschworen]Verb |
| przysiad noun | die Kniebeuge [der Kniebeuge; die Kniebeugen]Substantiv |
| przysięga noun uroczyste przyrzeczenie, wypowiadane najczęściej w słowach ustalonych zwyczajowo lub prawnie; bezwzględne zapewnienie wykonania czegoś, stwierdzenie, potwierdzenie prawdziwości tego; | Eid | SchwurSubstantiv |
| przysięgać verb silnie deklarować, mocno obiecywać | schwören (schwört) [schwor/schwur; hat geschworen]Verb |
| przysiółek noun małe skupisko domów znajdujące się poza wsią, ale należące do niej administracyjnie | der Weiler [des Weilers; die Weiler]Substantiv |
| przysłaniać verb częściowo zakrywać | abdecken [deckte ab; hat abgedeckt]Verb |
| przysłona (optyka, optyczny) (fotografia) układ regulujący wielkość otworu, przez który światło wpada do aparatu fotograficznego, kamery lub przyrządu optycznego noun | |
| przysłówek (gramatyka) część mowy określająca sposób, czas lub miejsce wykonywania czynności albo stopień nasycenia cechy wyrażonej przymiotnikiem; noun | Adverb | UmstandswortSubstantiv |
| przysłowie noun zdanie utrwalone w tradycji ustnej, czasem w formie wierszowanej, wyrażające jakąś myśl ogólną: regułę życiową, wskazówkę, przestrogę; | Sprichwort | RedensartSubstantiv |
| przysłowiowy adjective dotyczący przysłowia, popularnego frazeologizmu, wskazuje że treść należy rozumieć przenośnie a nie dosłownie | proverbialAdjektiv |
| przysłowiowy adjective powszechnie znany | sprichwörtlichAdjektiv |
| przysłówkowy (gramatyka) o funkcji przysłówka adjective |
